معرفی رشته:

محوریت اساسی رشته ارشد مدیریت بازرگانی گرایش مدیریت استراتژیک بر نقاط قوت و ضعف یک سازمان و هم‌چنین در نظر گرفتن فرصت‌ها و تهدیدهای پیش روی آن سازمان، واقع شده است. بنابراین می‌توان گفت هدف از این رشته تحصیلی، بررسی نقاط قوت و ضعف یک سازمان است. از طریق شناخت قوت یک سازمان، هزینه و انرژی بسیار کم‌تری برای سازمان مورد نظر ایجاد خواهد شد و از طریق شناخت نقاط ضعف آن و اقدام به موقع برای برطرف نمودن این ضعف‌ها، آسیب‌های کم‌تری برای آن سازمان، روی خواهد داد.

از طرف دیگر، این رشته به دنبال آن است که فرصت‌های پیش روی یک سازمان را پیدا کند. بنابراین از این طریق، مدیریت استراتژیک یک سازمان میت‌واند فرصت‌های آن شرکت را در خارج از مجموعه پیدا کند و سپس آن‌ها را بررسی نماید و برای هر یک از این فرصت‌ها، استراتژی مناسب را تدوین کند.

هم‌چنین در این رشته علاوه بر یافتن فرصت‌ها به دنبال یافتن تهدیدها نیز هستیم. از جمله این تهدیدها می‌توان تهدیدهایی را نام برد که در بیرون از یک سازمان وجود دارند و فعالیت‌های درون آن مجموعه را تحت تاثیر قرار می‌دهند. این نوع از تهدیدها بسیار گسترده‌اند و مدیر استراتژیک باید آن‌ها را به صورت لحظه‌ای رصد کند.

هر چند لازم به ذکر است که مباحث و موضوعاتی که در این رشته مطرح می‌شود از موضوعات عنوان شده بسیار بیشتر است، اما هدف از ارائه این دروس، دستیابی به اهداف ذکر شده است.

  

این رشته، گستردگی‌های فراوانی دارد و فضای کاری آن نیز بسیار وسیع است. اما با این وجود، رشته تحصیلی مدیریت استراتژیک در ایران، جایگاه مناسب و قابل قبولی را به خود اختصاص نداده است و رقابت‌های بسیار شدیدی برای استخدام در این رشته وجود دارد.

افردی که در رشته ارشد مدیریت بازرگانی گرایش مدیریت استراتژیک فارغ التحصیل می‌شوند می‌توانند به عنوان مدیر استراتژیک در انواع مختلفی از سازمان‌ها و شرکت‌ها و هم‌چنین کارخانجات بازرگانی و … استخدام شوند و یا به عنوان کارشناس منابع انسانی در این نوع از ارگان‌ها به کار گرفته شوند.

میزان درآمد هر فرد در هر شغلی بستگی به خیلی از عوامل از جمله سطح تحصیلات، دولتی یا خصوصی بودن محیط کار، سمت شغلی و … بستگی دارد. در حالت کلی درآمد و حقوق رشته های مدیریتی نسبت به سایر رشته ها بالاست و افراد فارغ التحصیل در این رشته بعد از فارغ التحصیلی و در صورت داشتن مهارت های کاری می توانند درآمد های خوبی را کسب کنند. افرادی که در بخش های دولتی مشغول به کار می شوند، می توانند حقوق مطابق قانون مدیریت کشوری دریافت کنند و افرادی که در بخش های خصوصی مشغول به کار هستند، طبق توافق خود با کارفرما حقوق دریافت می کنند.